sześcioraczki
Kategoria: Bociani rok, czyli od przylotu do sejmików i dalekiej podróży
Z własnych obserwacji...
Kategoria: Bocian czarny i inni, czyli mniej znani kuzyni bociana białego
Z GALERII BOCIANA
Najdokładniejszą z dotychczas poznanych metod badawczych dotyczących obserwacji dzikich ptaków jest telemetria satelitarna. Zwierzę otrzymuje nadajnik radiowy, który wysyła sygnał do centrali. Dzięki temu istnieje możliwość śledzenia trasy wędrujących ptaków.
Technika ta została zastosowana u różnych gatunków ptaków, również u bocianów. Jednym z najsłynniejszych bocianów białych, któremu założono nadajnik była niemiecka bocianica o imieniu Księżniczka, która pochodziła z gniazda w Saksonii-Anhalt. Księżniczka wraz z innymi ptakami otrzymała nadajnik w 1994 roku. Wielu internautów śledziło jej coroczne podróże na zimowiska. Jej popularność była tak wielka, że niemiecka poczta postanowiła umieścić jej wizerunek na znaczkach pocztowych, a wiosną 2002 była bohaterką filmu niemieckiej telewizji publicznej. W styczniu 2007 roku w południowej Afryce znaleziono martwą Księżniczkę, bocianica przeżyła 16 lat.
Obecnie nadajniki zakłada się coraz większej liczbie bocianów. Internauci każdego roku śledzą powroty z zimowisk swoich ulubieńców. Trasy niektórych z nich, jak np. wędrówki Maksia, czy Leopolda można znaleźć na stronie: http://www.miedzyrzecze.org.pl/forum/viewforum.php?id=29.
Nadajniki zakłada się również bocianom czarnym. Dzięki projektowi Estońskiego Klubu Miłośników Orłów i Estońskiej Agencji Ochrony Środowiska powstała mapa wędrówek ptaków, na której można znaleźć wędrówki bocianów czarnych na zimowiska i z powrotem z ostatnich 5 lat oraz aktualne informacje dotyczące migracji tych ptaków. Mapę można znaleźć na stronie portalu geoinformacyjnego : http://www.gisplay.pl/nawigacja-satelitarna/nawigacja-satelitarna-nowosci/631-mapa-na-ktorej-mona-ledzi-powracajce-bociany-.html
Metoda telemetrii satelitarnej daje nam dużo więcej informacji o życiu ptaków, niż np. ich obrączkowanie. Umożliwia ona śledzenie zarówno tras lotu ptactwa, jak i czasu który jest im potrzebny na pokonanie poszczególnych dystansów. Dzięki niej znamy miejsca zimowania ptaków i w każdej chwili możemy dowiedzieć się, gdzie obecnie przebywają, co daje nam większe możliwości w opracowywaniu nowych form ich ochrony. Mimo, iż metoda ta daje tak wiele cennych informacji, to wiążące się z nią wysokie koszty ograniczają jej zastosowanie na szerszą skalę.
Monika PTPP „pro Natura”