sześcioraczki
Kategoria: Bociani rok, czyli od przylotu do sejmików i dalekiej podróży
Z własnych obserwacji...
Kategoria: Bocian czarny i inni, czyli mniej znani kuzyni bociana białego
Z GALERII BOCIANA
Co roku opuszcza gniazda znaczna liczba młodych, ale tylko część z nich dożywa wieku dojrzałości, kiedy jest gotowa do rozrodu. Wybór miejsca przyszłego osiedlenia następuje więc po kilku (3-5) latach od opuszczenia rodzinnego gniazda. Analiza obserwacji obrączkowanych ptaków wskazuje, że ptaki po raz pierwszy przystępujące do lęgu osiedlają się w stosunkowo niewielkiej odległości od swego macierzystego gniazda. Wprawdzie wyniki w różnych rejonów są nieco rozbieżne, starsze dane z Danii i Mazur, a więc rejonów o wysokim (w przeszłości Dania była nazywana bocianim krajem) zagęszczeniu bocianów, wskazywały, że większość z nich osiedlała się blisko - do 25 km, natomiast nowsze dane z Niemiec mówią o stosunkowo równomiernym zasiedlaniu terenu w promieniu 100 km. Ale trzeba zaznaczyć, że przemieszczenia ptaków na większe odległości są raczej rzadkie i można przyjąć, że znaczna większość młodych bocianów osiedla się w promieniu 50 km od gniazda, w którym się wychowały.
Ptaki młode, ale już dojrzałe często zajmują gniazda zwolnione przez ptaki starsze lub walczą z nimi o uzyskanie prawa do korzystania z istniejącego gniazda. Niekiedy budują nowe, własne gniazda w nowym miejscu. Czasami, instynkt budowy gniazda budzi się w lecie i ptaki młode dwu-, a częściej trzyletnie budują zapamiętale często niedoskonałe konstrukcje, do których wiosną następnego roku powracają, poprawiają je i rozbudowują i po raz pierwszy w życiu przystępują do odchowania własnego potomstwa.
(tekst Z. Jakubiec)